Τα τελευταία χρόνια, αθλητική κάκωση αποκαλείται κάθε τραυματισμός που υφίσταται ένας αθλητής σε όποια αθλητική δραστηριότητα και έχει ως αποτέλεσμα την απουσία του τόσο από την προπόνηση όσο και από τον αγώνα. Οι μελέτες που υπάρχουν μας δίνουν μια εικόνα του κινδύνου τραυματισμού κάθε αθλητή ξεχωριστά και παρέχουν πολύτιμες συμπληρωματικές πληροφορίες για προληπτικά μέτρα. Από τα αποτελέσματα των στατιστικών στοιχείων έχουμε την πληροφορία ότι ο αριθμός των τραυματισμών αυξάνεται όσο υψηλότερο είναι το επίπεδο της αθλητικής δραστηριότητας. 

Το 30% του συνόλου των τραυματισμών είναι μυϊκοί και είναι πιο συχνοί στο ποδόσφαιρο και στην καλαθοσφαίριση. Σε αυτήν την περίπτωση ένας μυς παθαίνει ρήξη λόγω υπερδιάτασης. Ο πιο συνήθης τραυματισμός είναι στον οπίσθιο μηριαίο μυ και συμβαίνει κατά τη διάρκεια ενός «σπριντ». Ο αθλητής αισθάνεται πόνο καθώς οι μυϊκές ίνες διαχωρίζονται. Στην περίπτωση αυτή γίνεται άμεση διακοπή των αθλητικών δραστηριοτήτων διότι αλλιώς η αποθεραπεία θα διαρκέσει περισσότερο χρόνο.

Μελέτες έδειξαν πως, όσο περισσότερη ενέργεια είναι ικανός να απορροφήσει ένας μυς, στην περίπτωση που ο αθλητής είναι σε φόρμα, τόσο μεγαλύτερη είναι η ικανότητά του να αντέχει σε τραυματισμούς.

Οι ρήξεις είναι πιο κοινές στους μυς που περνάνε πάνω από δύο αρθρώσεις, όπως ο δικέφαλος μηριαίος, ο ορθός μηριαίος και ο γαστροκνήμιος μυς, ο οποίος είναι μέρος των μυών της γάμπας. Η θεραπεία αποτελείται από τη σύντομη ανάπαυση, την περίδεση, την κρυοθεραπεία και την ανάρροπη θέση της τραυματισμένης περιοχής.

Η άμεση κινητοποίηση μετά από ένα μυϊκό τραυματισμό είναι απαραίτητη για να επιτραπεί στο νέο ιστό να δυναμώσει και να προληφθεί η περαιτέρω βλάβη του.

Οι πιο συνηθισμένοι από αυτούς τους τραυματισμούς:
 ΘΛΑΣΕΙΣ 
 ΔΙΑΣΤΡΕΜΜΑΤΑ
 ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΕΣ 
 ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ 
 ΜΥΙΚΗ ΑΤΡΟΦΙΑ 
 ΜΥΙΚΗ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΑ
 ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΥΠΕΡΧΗΣΗΣ
 ΡΗΞΗ ΑΧΙΛΛΕΙΟΥ
 ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗΣ ΚΟΠΩΣΗΣ
 ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΚΟΠΩΣΕΩΣ
 ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΠΙΟΕΙΔΟΥΣ
 ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΜΗΝΙΣΚΟΥ
 ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ
 ΡΗΞΗ ΠΡΟΣΘΙΟΥ ΧΙΑΣΤΟΥ